«القلم»

متن سوره

ن، سوگند به قلم و آنچه می نویسند، ١ که به سبب نعمت و رحمت پروردگارت [که نبوّت، دانش و بصیرت است] تو مجنون نیستی؛ ٢ و بی تردید برای تو پاداشی دایم و همیشگی است؛ ٣ و یقیناً تو بر بلندای سجایای اخلاقی عظیمی قرار داری. ٤ پس به زودی می بینی و [منکران هم] می بینند، ٥ که کدام یک از شما دچار جنون اند؛ ٦ بی تردید پروردگارت بهتر می داند چه کسی از راه او گمراه شده، و او به راه یافتگان داناتر است. …. ٧ از تکذیب کنندگان [قرآن و نبوّت] فرمان مبر. ٨ دوست دارند نرمی کنی تا نرمی کنند، ٩ و از هر سوگند خورده زبون و فرومایه فرمان مبر، ١٠ آنکه بسیار عیب جوست، و برای سخن چینی در رفت و آمد است، ١١ به شدت بازدارنده [مردم] از کار خیر و متجاوز و گنهکار است. ١٢ گذشته از این ها کینه توز و بی اصل و نسب است، ١٣ [سرکشی و یاغی گری اش] برای آن [است] که دارای ثروت و فرزندان فراوان است. ١٤ هنگامی که آیات ما را بر او می خوانند، گوید: افسانه های پیشینیان است! ١٥ به زودی بر بینیِ [پر باد و خرطوم مانند] ش داغ رسوایی و خواری می نهیم. ١٦ بی تردید ما آنان را [که در مکه بودند] آزمودیم همان گونه که صاحبان آن باغ را [در منطقه یمن] آزمودیم، هنگامی که سوگند خوردند که صبحگاهان حتماً میوه های باغ را بچینند، ١٧ و چیزی از آن را [برای تهیدستان و نیازمندان] استثنا نکردند. ١٨ پس در حالی که صاحبان باغ در خواب بودند، بلایی فراگیر از سوی پروردگارت آن باغ را فرا گرفت. ١٩ پس [آن باغ] به صورت شبی تاریک درآمد [و جز خاکستر چیزی در آن دیده نمی شد!] ٢٠ وهنگام صبح یکدیگر را آوازدادند، ٢١ که اگر قصد چیدن میوه دارید بامدادان به سوی کشتزار و باغتان حرکت کنید؛ ٢٢ پس به راه افتادند در حالی که آهسته به هم می گفتند: ٢٣ امروز نباید نیازمندی در این باغ بر شما وارد شود ٢٤ و بامدادان به قصد اینکه تهیدستان را محروم گذارند به سوی باغ روان شدند. ٢٥ پس چون [به باغ رسیدند و آن را نابود] دیدند، گفتند: یقیناً ما گمراه بوده ایم [که چنان تصمیم خلاف حقّی درباره مستمندان و تهیدستان گرفتیم.] ٢٦ بلکه ما [از لطف خدا هم] محرومیم. ٢٧ عاقل ترینشان گفت: آیا به شما نگفتم که چرا خدا را [به پاک بودن از هر عیب و نقصی] یاد نمی کنید [و چرا او را از انتقام گرفتن درمانده می دانید؟!] ٢٨ گفتند: پروردگارا! تو را به پاکی می ستاییم، مسلماً ما ستمکار بوده ایم. ٢٩ پس به یکدیگر رو کرده به سرزنش و ملامت هم پرداختند. ٣٠ گفتند: وای بر ما که طغیان گر بوده ایم. ٣١ امید است پروردگارمان بهتر از آن را به ما عوض دهد چون ما [از هر چیزی دل بریدیم و] به پروردگارمان راغب و علاقه مندیم. ٣٢ چنین است عذاب [دنیا] و عذاب آخرت اگر معرفت و آگاهی داشتند، بزرگ تر است. ٣٣ بی تردید برای پرهیزکاران نزد پروردگارشان بهشت های پرنعمت است. ٣٤ آیا ما تسلیم شدگان [به فرمان ها و احکام خود] را چون مجرمان قرار می دهیم؟ ٣٥ شما را چه شده؟ چگونه داوری می کنید؟! ٣٦ آیا شما را کتابی [آسمانی از نزد خدا] ست که در آن می خوانید ٣٧ که در آن جهان هر چه را شما بخواهید و انتخاب کنید برای شما خواهد بود؟! ٣٨ یا شما را بر ما تا روز قیامت پیمان و سوگند استواری است که هر چه را به سود خود حکم کنید ویژه شماست؟! ٣٩ از آنان بپرس کدامشان ضامن آن ادعاست [که مسلمان و مجرم یکسانند؟!!] ٤٠ یا شریکانی [در ربوبیت خدا] دارند [که از آنان نزد خدا شفاعت کنند که در اجر و ثواب با مسلمانان یکسان شوند؟] پس اگر راستگویند، شریکانشان را [به میدان] آورند. ٤١ [یاد کن] روزی را که کار بر آنان به شدت سخت و دشوار شود، [و آن روز که جای هیچ تکلیف و عبادتی نیست به عنوان سرزنش و ملامت] به سجده کردن دعوت شوند، ولی در خود قدرت و استطاعت [سجده کردن] نیابند! ٤٢ دیدگانشان از شرم و حیا، فرو افتاده، خواری و ذلت آنان را فرا گیرد و اینان [در دنیا] به سجده [بر خدا] دعوت می شدند در حالی که تندرست بودند [ولی از فرمان خدا متکبرانه روی می گرداندند.] ٤٣ پس مرا با کسانی که این قرآن را انکار می کنند واگذار، به زودی ما آنان را به تدریج از آن جا که نمی دانند [به سوی عذاب] می کشانیم؛ ٤٤ و [البته] آنان را مهلت می دهیم [تا گناهشان را در حال بی خبری به نهایت برسانند]، بی تردید نقشه و تدبیر من استوار است. ٤٥ [اینکه دعوتت را نمی پذیرند] مگر از آنان در برابر ابلاغ رسالت پاداشی می طلبی که از خسارت و زیانش سنگین بارند؟ ٤٦ یا غیب نزد آنان است و آنان از روی آن] می نویسند [و خود با تکیه بر آن به ادعاهای خود یقین می کنند و به دیگران هم خبر می دهند؟ ٤٧ پس در برابر حکم و قضای پروردگارت [که هلاک کردن تدریجی این طاغیان است] شکیبا باش و مانند صاحب ماهی [یونس] مباش [که شتاب در آمدن عذاب را برای قومش خواست و به این علت در شکم ماهی محبوس شد] و در آن حال با دلی مالامال از اندوه، خدا را ندا داد. ٤٨ اگر رحمت و لطفی از سوی پروردگارش او را در نیافته بود، یقیناً نکوهش شده به صحرایی بی آب و گیاه افکنده می شد. ٤٩ پس پروردگارش او را برگزید و از شایستگان قرار داد ٥٠ و کافران چون قرآن را شنیدند، نزدیک بود تو را با چشمانشان بلغزانند [و از پای درآورند] و می گویند: بی تردید او دیوانه است! ٥١ در حالی که قرآن جز مایه تذکر و پند برای جهانیان نیست. ٥٢