«الانسان»

متن سوره

آیا بر انسان زمانی از روزگار گذشت که چیزی در خور ذکر نبود؟ ١ ما انسان را از نطفه آمیخته و مختلطی [از مواد و عناصر] آفریدیم و او را از حالتی به حالتی و شکلی به شکلی [از نطفه به علقه، از علقه به مضغه، از مضغه به استخوان تا طفلی کامل] درآوردیم، پس او را شنوا و بینا قرار دادیم. ٢ ما راه را به او نشان دادیم یا سپاس گزار خواهد بود یا ناسپاس. ٣ ما برای کافران زنجیرها و بندها و آتش فروزان آماده کرده ایم. ٤ همانا نیکان همواره از جامی می نوشند که نوشیدنی اش آمیخته به کافور [آن ماده سرد، سپید و معطر] است. ٥ آن جام از چشمه ای است که همواره بندگان خدا از آن می نوشند و آن را به دلخواهشان هرگونه که بخواهند جاری می نمایند. ٦ [همانان که] همواره نذرشان را وفا می کنند، و از روزی که آسیب و گزندش گسترده است، می ترسند، ٧ و غذا را در عین دوست داشتنش، به مسکین و یتیم و اسیر انفاق می کنند. ٨ [و می گویند:] ما شما را فقط برای خشنودی خدا اطعام می کنیم و انتظار هیچ پاداش و سپاسی را از شما نداریم. ٩ ما از پروردگارمان در روزی که روز عبوس و بسیار هولناکی است می ترسیم. ١٠ پس خدا نگه دار آنان از آسیب و گزند آن روز است و شادابی و شادمانی به آنان عطا می کند. ١١ و آنان را برای اینکه [در برابر تکالیف دینی و حوادث روزگار] شکیبایی ورزیدند، بهشتی [عنبرسرشت] و لباسی ابریشمین پاداش می دهد. ١٢ در آنجا بر تخت ها تکیه می زنند، در حالی که آفتابی [که از گرمایش ناراحت شوند] و سرمایی [که از سختی اش به زحمت افتند] نمی بینند، ١٣ و سایه های درختان به آنان نزدیک و میوه هایش به آسانی در دسترس است، ١٤ و ظرف هایی از نقره فام، و قدح هایی بلورین [که پر از غذا و نوشیدنی است] پیرامون آنان می گردانند؛ ١٥ جام هایی از نقره که آنها را به اندازه مناسب اندازه گیری کرده اند، ١٦ و در آنجا جامی که نوشیدنی اش آمیخته به زنجبیل است، به آنان می نوشانند، ١٧ از چشمه ای در آنجا که «سلسبیل» نامیده شود، ١٨ و پیرامونشان نوجوانانی جاودانی [برای پذیرایی از آنان] می گردند، که چون آنان را ببینی پنداری مرواریدی پراکنده اند، ١٩ و چون آنجا را ببینی، نعمتی فراوان و کشوری بزرگ بینی، ٢٠ بر اندامشان جامه هایی از حریر نازک و سبز رنگ و دیبای ستبر است و با دستبندهایی از نقره آراسته شده اند، و پروردگارشان باده طهور به آنان می نوشاند. ٢١ [به آنان گوید:] یقیناً این [نعمت ها] پاداش شماست و تلاشتان مقبول افتاده است؛ ٢٢ به راستی ما قرآن را به تدریج بر تو نازل کردیم؛ ٢٣ پس در برابر فرمان پروردگارت شکیبا باش، و از هیچ گنهکار یا کافری از آنان اطاعت مکن، ٢٤ و صبح و شام نام پروردگارت را یاد کن. ٢٥ و پاره ای از شب را سر به سجده گذار، و او را در شب طولانی تسبیح گوی. ٢٦ بی تردید اینان [که گنهکار و ناسپاس اند] دنیای زودگذر را دوست دارند [و فقط برای به دست آوردن آن می کوشند] و روز هولناک و سختی را که پیش رو دارند وامی گذارند. ٢٧ ما آنان را آفریدیم و مفاصلشان را [با رشته های اعصاب و عضلات] محکم و استوار کردیم، و هرگاه بخواهیم [آنان را نابود می کنیم و] امثال و نظایرشان را [که مطیع و فرمانبردارند] به جای آنان قرار می دهیم. ٢٨ همانا این [آیات قرآن] تذکر و هشداری است؛ پس هر کس بخواهد راهی به سوی پروردگارش [با تکیه بر این آیات] برگزیند، ٢٩ و تا خدا نخواهد، نخواهید خواست؛ یقیناً خدا همواره دانا و حکیم است. ٣٠ هر کس را بخواهد در رحمتش درآورد و برای ستمکاران عذابی دردناک آماده کرده است. ٣١