| تعداد آیه | حزب | جزء | صفحهی شروع | محل سوره |
|---|---|---|---|---|
| 40 | 117 | 30 | 582 | مكه |
درباره چه چیز از یکدیگر می پرسند؟ ١ از آن خبر بزرگ [قیامت کبری] ٢ که همواره درباره آن با یکدیگر اختلاف دارند [که واقع می شود یا نه؟] ٣ نه چنین است [که می پندارند] به زودی [به حتمی بودن وقوع آن] آگاه خواهند شد. ٤ باز هم نه چنین است [که می پندارند] به زودی [به حتمی بودن وقوع آن] آگاه خواهند شد. ٥ آیا زمین را بستر آرامش قرار ندادیم؟ ٦ و کوه ها را میخ هایی [برای استواری آن؟] ٧ و شما را جفت هایی [به صورت نر و ماده] آفریدیم، ٨ و خوابتان را مایه استراحت و آرامش [و تمدّد اعصاب] قرار دادیم، ٩ و شب راپوششی ١٠ و روز را وسیله معاش مقرّر کردیم؛ ١١ و بر فرازتان هفت آسماناستوار بنا نهادیم، ١٢ و چراغی روشن و حرارت زا پدید آوردیم، ١٣ و از ابرهای متراکم و باران زا آبی ریزان نازل کردیم ١٤ تا به وسیله آن دانه و گیاه برویانیم، ١٥ و باغ هایی از درختان به هم پیچیده و انبوه بیرون آوریم. ١٦ بی تردید روز داوری وعده گاه است. ١٧ روزی که در صور می دمند و شما گروه گروه به عرصه محشر می آیید، ١٨ و آسمان گشوده می شود، پس به صورت درهایی درمی آید. ١٩ و کوه ها را [از جای خود] روان کنند و سرابی شوند! ٢٠ بی تردید دوزخ کمین گاه است. ٢١ جایگاه بازگشت برای سرکشان و طاغیان است. ٢٢ روزگاری دراز در آن بمانند. ٢٣ در آنجا نه [آب] خنکی می چشند و نه آشامیدنی [باب طبع] ٢٤ مگر آب جوشان و چرکاب و خونابه ای [از بدن دوزخیان] ٢٥ پاداشی است مناسب [اعمالشان.] ٢٦ اینان بودند که به [روز] حساب امیدی نداشتند، ٢٧ و آیات ما را به شدت و با همه وجود انکار می کردند ٢٨ و [ما] همه چیز را [از خوبی و بدی آنان] برشمرده و در نامه اعمالشان ثبت کرده ایم. ٢٩ [در قیامت به آنان می گوییم:] پس بچشید که هرگز جز عذاب بر شما نیفزاییم. ٣٠ بی تردید برای پرهیزکاران پیروزی و کامیابی است. ٣١ باغ هایی [سرسبز و خرم] و انواع انگورها ٣٢ و دخترانی نو رسیده و هم سن ٣٣ و جام هایی لبریز [از باده طهور] ٣٤ در آنجا نه سخن بیهوده ای می شنوند و نه دروغ و تکذیبی. ٣٥ [این] پاداشی کافی و به اندازه از سوی پروردگار توست. ٣٦ همان پروردگار آسمان ها و زمین و آنچه میان آنهاست، آن مهربانی که هیچ کس را اختیار چون و چرای با او نیست. ٣٧ روزی که روح و فرشتگان در یک صف می ایستند و سخن نمی گویند مگر کسی که [خدای] رحمان به او اجازه دهد و سخن حق و درست گوید. ٣٨ آن [روز] روز حق است، پس هرکه بخواهد راه بازگشتی به سوی پروردگارش برگزیند؛ ٣٩ ما شما را از عذابی نزدیک هشدار دادیم، روزی که آدم آنچه را [از خیر و شر] پیش فرستاده است بنگرد و کافر گوید: ای کاش من خاک بودم [و موجودی مکلّف آفریده نمی شدم تا چنین روز سختی را ببینم!] ٤٠