«التكوير»

متن سوره

هنگامی که خورشید را به هم درپیچند ١ و هنگامی که ستارگان تیره و بی نور شوند ٢ و هنگامی که کوه ها را به حرکت آرند و از جا برکنند ٣ و هنگامی که اموال نفیس و با ارزش رها و بی صاحب شود ٤ و هنگامی که همه حیوانات وحشی محشور شوند ٥ و هنگامی که دریاها مشتعل و برافروخته گردند ٦ و هنگامی که هرکس [با همسان خود] قرین و جفت شوند [خوبان با خوبان و بدان با بدان] ٧ و هنگامی که از [دختر] زنده به گور بپرسند ٨ به کدام گناه کشته شده؟ ٩ و هنگامی که نامه های اعمال را بگشایند…. ١٠ و هنگامی که آسمان را به شدت برکنند و برچینند ١١ و هنگامی که دوزخ افروخته شود…. ١٢ و هنگامی که بهشت را نزدیک آرند ١٣ [در چنین موقعیت و زمانی است که] هر کس هر عملی را [از خیر و شر] حاضر کرده است، بداند. ١٤ پس سوگند به ستارگانی که باز می گردند، ١٥ ستارگانی که به سرعت می روند و پنهان می شوند ١٦ و سوگند به شب هنگامی که [روی می آورد، و زمانی که] می رود ١٧ و سوگند به صبح هنگامی که می دمد [و با گستردن نورش تاریکی را می زداید] ١٨ که قرآن کلام فرستاده ای ارجمند و بزرگوار است. ١٩ نیرومندی که نزد صاحب عرش دارای مقام و منزلت است؛ …. ٢٠ آنجا مورد اطاعت [فرشتگان] و امین است…. ٢١ و رفیق و یار شما دیوانه نیست. ٢٢ بی تردید امین وحی را در افق روشن دیده است، ٢٣ و او نسبت به [ابلاغ و تعلیم] آنچه به او وحی می شود، بخیل نیست ٢٤ و قرآن، کلام شیطان رانده شده نیست؛ ٢٥ پس [با انکار قرآن و روی گرداندن از آن] کجا می روید؟ ٢٦ قرآن فقط وسیله یادآوری و پند برای جهانیان است؛ ٢٧ برای هرکس از شما که بخواهد [در همه شؤون زندگی مادی و معنوی] راه مستقیم بپیماید ٢٨ و شما [طیِ راهِ مستقیم را] نخواهید خواست مگر آنکه خدا پروردگار جهانیان بخواهد. ٢٩