«المطففين»

متن سوره

وای بر کم فروشان! ١ آنان که چون از مردم کالایی را با پیمانه و وزنمی ستانند، تمام و کامل می ستانند، ٢ و چون برای آنان پیمانه و وزن کنند، کم می دهند. ٣ آیا اینان یقین ندارند که حتماً بر انگیخته می شوند؟ ٤ برای روزی بزرگ، ٥ روزی که مردم در برابر پروردگار جهانیان به پا می ایستند. ٦ این چنین نیست که می پندارند [در آن روز] یقیناً پرونده بدکاران در سجّین است. ٧ و تو چه می دانی که سجّین چیست؟ ٨ قضا و سرنوشتی حتمی [برای خائنان] است. ٩ وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. ١٠ آنان که همواره روز جزا را تکذیب می کنند. ١١ و آن را جز هر متجاوز گناه پیشه تکذیب نکند، ١٢ [که] هرگاه آیات ما را بر او خوانند می گوید: افسانه های پیشینیان است. ١٣ این چنین نیست که می گویند، بلکه گناهانی که همواره مرتکب شده اند بر دل هایشان چرک و زنگار بسته است [که حقایق را افسانه می پندارند.] ١٤ این چنین نیست که آنان می پندارند، بلکه اینان در آن روز از پروردگارشان محجوب اند. ١٥ سپس آنان بی تردید وارد دوزخ می شوند. ١٦ [به آنان] گویند: این است آن دوزخی که همواره تکذیبش می کردید. ١٧ این چنین نیست [که این سبک مغزان درباره نیکان می پندارند] بلکه پرونده نیکان در علیّین است ١٨ تو چه می دانی علیّین چیست؟ ١٩ قضا و سرنوشتی حتمی [برای نیکان] است. ٢٠ مقربان آن را مشاهده می کنند. ٢١ بی تردید نیکان در نعمتی فراوانند ٢٢ بر تخت ها [ی آراسته و پرارزش تکیه زده و مناظر زیبای بهشت را با چشم سر و جمال محبوب را با چشم دل] می نگرند. ٢٣ در چهره هایشان شادابی و طراوت نعمت را می یابی. ٢٤ آنان را از باده ناب و طهوری که سربسته و مُهر و موم شده است، می نوشانند. ٢٥ مُهر و مومش مشک است، و رقابت کنندگان و مسابقه گران باید به سوی این نعمت ها بر یکدیگر پیشی گیرند، ٢٦ و [این باده ناب مُهر و موم شده،] آمیخته ای از «تسنیم» است ٢٧ [آن] چشمه ای که همواره مقربان از آن می نوشند. ٢٨ بدکاران همواره [در دنیا از روی ریشخند و استهزا] به مؤمنان می خندیدند ٢٩ و هنگامی که بر آنان می گذشتند آنان را با اشاره چشم وابرو به مسخره می گرفتند، ٣٠ و چون به خانواده خود بازمی گشتند [به سبب تمسخر مؤمنان] خوشحال و شادمان باز می گشتند، ٣١ و هنگامی که مؤمنان را می دیدند، می گفتند: بی تردید اینان گمراه اند؛ ٣٢ و حال آنکه کافران را بر مؤمنان نگهبان و مراقب نفرستاده بودند [که مراقب هدایت و گمراهی آنان باشند.] ٣٣ پس امروز همواره مؤمنان به کافران می خندند. ٣٤ بر تخت ها [ی آراسته و پرارزش تکیه زده] می نگرند ٣٥ که آیا کافران را در برابر آنچه همواره انجام می دادند کیفر داده اند؟ ٣٦