«الشمس»

متن سوره

سوگند به خورشید و گسترش روشنی اش ١ و به ماه هنگامی که از پی آن برآید ٢ و به روزچون خورشید را به خوبی آشکار کند ٣ و به شب هنگامی که خورشید را فرو پوشد ٤ و به آسمان و آنکه آن را بنا کرد ٥ و به زمین و آنکه آن را گستراند ٦ و به نفس و آنکه آن را درست و نیکو نمود، ٧ پس بزه کاری و پرهیزکاری اش را به او الهام کرد. ٨ بی تردید کسی که نفس را [از آلودگی پاک کرد و] رشد داد، رستگار شد. ٩ و کسی که آن را [به آلودگی ها و امور بازدارنده از رشد] بیالود [از رحمت حق] نومید شد. ١٠ قوم ثمود به سبب سرکشی و طغیانش [پیامبرشان را] تکذیب کرد، ١١ زمانی که بدبخت ترینشان به پا خاست. ١٢ پس فرستاده خدا به آنان گفت: ناقه خدا و آبشخورش را [واگذارید] ١٣ ولی به تکذیب او برخاستند و ناقه را پی کردند، و در نتیجه پروردگارشان به خاطر گناهشان عذاب سختی بر آنان فرو ریخت و همه قوم را با خاک یکسان و برابر ساخت؛ ١٤ و خدا از سرانجام آن کار [که نابودی ستمکاران است] پروایی ندارد. ١٥