«العلق»

متن سوره

بخوان به نام پروردگارت که [همه آفریده ها را] آفریده؛ ١ [همان که] انسان را از علق به وجود آورد. ٢ بخوان در حالی که پروردگارت کریم ترین [کریمان] است. ٣ همان که به وسیله قلم آموخت، ٤ [و] به انسان آنچه را نمی دانست تعلیم داد. ٥ این چنین نیست [که انسان سپاس گزار باشد] مسلماً انسان سرکشی می کند. ٦ برای اینکه خود را بی نیاز می پندارد. ٧ بی تردید بازگشت به سوی پروردگار توست. ٨ مرا خبر ده، آیا آن کسی که باز می دارد، ٩ بنده ای را هنگامی که نماز می خواند؟ ١٠ مرا خبر ده، اگر این بنده نمازگزار بر راه راست باشد ١١ یا [دیگران را] به پرهیزکاری وادارد؟ [آیا آن بازدارنده سزاوار کیفر سخت نیست؟] ١٢ مرا خبر ده، اگر این بازدارنده [دین را] تکذیب کند و [از فرمان حق] روی برگرداند [مستحق مجازات سخت نیست؟!] ١٣ مگر ندانسته که قطعاً خدا [همه کارهایش را] می بیند؟ ١٤ این چنین نیست که می پندارد [که ما کارهایش را زیرنظر نداریم،] اگر [از کارهایش] باز نایستد، به شدت موی جلوی سرش را می گیریم [و به سوی دوزخ می کشانیم.] ١٥ [آری] موی جلوی سر دروغگوی خطاپیشه را ١٦ پس [اگر بخواهد] اهل مجلس و انجمنش را [برای یاری دادنش] فرا خواند، ١٧ ما هم به زودی مأموران آتش دوزخ را فرا می خوانیم. ١٨ این چنین نیست [که بتواند برای نجات خود کاری کند]، هرگز از او اطاعت مکن، و سجده کن و به خدا تقرب جوی. ١٩